Czytałam sobie niedawno jedno ze szkoleń (był to chyba „Coaching w edukacji”), które dotyczyło m.in. codziennego praktykowania wdzięczności za małe rzeczy.
Bardzo często spotykamy na swojej drodze ludzi, którzy wiele dla nas znaczą. Spotykamy takich, którzy robią małe-wielkie rzeczy – pomagają na tyle, na ile mogą. Czasem jest to dla nich samych bardzo obciążające, czasem – wręcz przeciwnie – robią rzeczy, które zrobić mogą i czynią to bez najmniejszego wysiłku. Ale za każdym razem jesteśmy wobec nich w takiej sytuacji, w której zwyczajne „Dziękuję!” już nie wystarcza, ale.. tak naprawdę nie możemy zrobić niczego więcej. Co wtedy? Nie wiem, co Wy robicie, ale ja – ubieram słowo „Dziękuję!” w to, co umiem najlepiej! Daję swoje Pudełeczka!
I o takie własnie pudełeczko - a konkretnie czekoladownik - z podziękowaniem, niedawno mnie poproszono...
Zaczyna się kolejny rok... niech będzie ona dla Was wypełniony wdzięcznością! Wdzięcznością za to, co otrzymujecie od innych, ale przede wszystkim za to, czego doświadczacie każdego dnia! Wdzięcznością za wschód słońca, za uśmiech, za poranną kawę, za kilka stron ciekawej książki, za możliwość ciągłego rozwoju...
Niech to będzie dobry rok!
Cudna praca!
OdpowiedzUsuń