Mój scrapkąt

Dziś trochę nietypowo, bo trochę o sobie,

 a właściwie o kąciku, w którym dłubię swoje kwiatki i wszystkie inne takie.

Skromne to miejsce ale punkt domu strategiczny. Wszędzie mam blisko i wszystko pod kontrolą.

Cała rupieciarnia usytuowana jest pomiędzy lodówką i wejściem do składziku/kotłowni. Raczej obiadu nie przypalam, a i ogień w piecu nie gaśnie. Wiem gdzie i kiedy znikają domowe zapasy i kto rozlał wodę na podłodze. NIC mi nie umknie.  

Stary stół, stary regał, stary, wygodny fotel i kilka kontenerków... to wszystko co mam do dyspozycji.

Aaaa i pudła, kartony, kartoniki.... morze kartonów na poziomie 0 , których na szczęście nie widać na zdjęciach.

Ma ten kącik jednak ogromną zaletę - wszystko co potrzebne jest na wyciągnięcie ręki. 

Poza weną, bo ta wędruje swoimi drogami i czasami ciężko ją złapać.

I tak to mniej więcej wygląda. Oczywiście na co dzień tonę w bałaganie,  w którym tylko ja potrafię się odnaleźć.

Aktualnie dłubię karteczkowce, bo wena właśnie wzięła urlop na żądanie.

Z naszego sklepu wykorzystałam foamiran irański:

Pozdrawiam.